kendime notlar

gizli bir blogum var. oraya rahat rahat karalıyordum. hatta yıllardır yazma isteğim yoktu, geçen sene biraz başlamıştım. sonra yine duraksadım. 

aslında aylardır önemli bir durumun içerisindeyim kendi açımdan ama bir gram yazasım yok bu konuyla ilgili. ama sonra dedim ki kendime bununla ilgili ders niteliğinde çıkarma yapmam ve yazmam lazım. 

iki sene önce ağır şeyler yaşamıştım. ebeveyn kaybı, diğer ebeveynin ölümcül hastalıkla boğuşması, hayat arkadaşı olarak seçtiğin kişiyi artık seçmek istemediğine karar verip onu da kaybetmek. hepsi bir ay içerisinde oldu. geriye dönüp bakınca vay be diyorum. yasımı tuttum ve derslerimi alıp yoluma baktım. kolay değil tabii. ama bir başka insana evrilmişim. zaten o esnada da otuzuncu yaşıma giriyordum. bir anda +30 olgunluğu yerleşti bünyeye.

sonra hayattan zevk almayı tekrar farklı yollarla öğrendim. buraya hiç yazmadım. ondan fazla ülke, yirmiden fazla şehir gördüm. bir sürü insan tanıdım. geçmişte kırgın olup yolumuzun ayrıldıklarıyla da kesiştik -onlara da selam olsun-, asla yapamam dediğim şeyleri becerebildiğimi öğrendim. özetle hayatı daha çok sevdim.

galiba hayatı sevmek, güzel açıdan bakmak denildiği gibi insanın aurasını ve etrafını etkiliyor. eskiden insanlar yolda yavaş yürürken bile sinirlenen, ortama ise selamsız sabahsız dalan kaşık çatlı bir tiptim. artık değilim. etrafa ne kadar pozitif olursam o kadar faydasını gördüm. küçük şeylerden anlam çıkardım.

tabii ki kötü şeyler de olmaya devam edecekti. aşık oldum. ya da oldum sandım. bir rüyaya daldık işte ama yanlışlıklarla bezeli bir kabus adeta. uyanınca buradan dersler çıkardım kendime, hatta bu süreçte okuduklarım da kafamdakileri toparlamak için yardımcı oldu. tek olumlu tarafı ise, sevdim mi güzel sevebiliyormuşum bu da beni motive etti diyebilmek oldu.

sevgide şüphe olmaz. kimse sevdiğini kanıtlamak için uğraşmaz.

sevilmek için çaba harcanmaz. birinin önünde durup bak ben buradayım beni sev diye yalvarılmaz. ne yaparsan yap yine sevmez. 

gelecek vaat etmeyen kişiyle yürünmez. ikisi de gelecek istemiyorsa o başka.

lafa değil icraate bakılır. ah keşke lafla olsa.  o ihtiyacı chatgbt veriyor artık.

sevgi strateji istemez. kaçan kovalanılırmış, birisi daha çok sevmeliymiş, fedakar olursan değer görmezmişsin. hepsi boş laf. iki temiz kalp bir araya gelince hiçbiri sorgulanmıyor. bunları da yaşadık.

sevgi özetle bahane aramaz. seni seviyorum ama.. sonrası çöp. 

bana da kalkıp gitme vakti gelmiş işte bu cümleler sonrası. napalım. gerisi iyilik sağlık artık.