şimdi bir şeyler yazmak isteyip becerememekten korkuyorum. ama dökmem lazım. hem de o yazı aklıma gelince deli gibi oluyorum, çünkü kimse bundan utanmamalı ve kimse o kişiyi utandırmamalı. buna hakları yok ki zaten.
bende 2008'den beri değişen bi' şey yok. rüyalarda görülmek istenen/görünen aynı. kızın kafası artık karışık değil. hatta o, hiç bu kadar utanmaz olmamıştı. kendi içinde yaşıyor. onunla büyüyor.
demek istediğim: aynı havayı soluyor, aynı gecede aynı yıldıza bakıyor olabiliriz ve bu güzel bir şey.
iyi geceler!