söz konusu müzik olduğunda 'saygı duymalı', 'herkesin zevki kendine', 'bırakın isteyen istediğini yapsın' düşünceleri terk ediyor kafamı.
ve bundan rahatsızlık duyduğumu söyleyemem. çünkü asıl rahatsızlık duyması gerekenler demet akalın, serdar ortaç, ismail yk, petek dinçöz ve diğer müzik yaptığını sanan insanları dinleyenler.
müziğin insan hayatındaki öneminin çok önemli olduğu düşüncesindeyim. o kadar önemli ki, karakteriniz ve hayat tarzınız müzik zevkinizi, müzik zevkiniz de hayat tarzınızı ve düşüncelerinizi etkiliyor.
çoğunuza saçma gelecek biliyorum ama last.fm sayfasını kurcalayıp da karakter analizi yaptığım zamanları biliyorum. ailem, akrabalarım, arkadaşlarım, etrafımdaki insanların hepsinin dinlediği müzik tarzlarıyla karakterleri arasında çok ciddi bir uyuşma var.
ve evet sırf bu yüzden 'müzik' yapmadığını düşündüğüm insanlara karşı önyargılyım ben. saçma sapan sözlerin altına döşenmiş bir önceki bilmem kaç yüz şarkısının tekrarı olma özelliği taşıyan melodiler ve yetersiz kalacağı düşüncesinden olsa gerek görselliğe çok fazla önem verilmesi, dinlenmeyi hak etmese gerek. çünkü müzik kutsal bir şeydir (burda da 'sözde inançlı'lara laf etmek var aslında ama onu başka bi yazıya bırakalım). herkes müzik dinlememelidir belki de. müzik dinlemeyi hak etmelidir önce.*
müzik, 'dünya vatandaşları'nın ortak dertlerini dillendirebilir. bir milletin göğsünü kabartabileceği gibi, yine kendi milletine dersini de verebilir. müzik, aslında sizin demek istediğiniz ama bir türlü diyemediğiniz birçok şeyi söyleyebilir. müzik sizi rahatlatır. ağlatır. gülümsetir. ağzınıza edebilir bazen. birilerini hatırlatır. insanoğlunu sevmeniz için nedenler katar hayatınıza. çok sevdiğiniz bir filmin en sevdiğiniz sahnesini daha da güzel kılar. başka insanların hayatlarından hikayeler öğretir size müzik. bu liste de diğer 1234358957869344 nedenle uzar gider.
en güzeli de. aynı zevklere sahip farklı yerlerde ülkelerde yaşayan insanları bir ayara getirir ve çok güzel arkadaşlıklar kurmalarına neden olur. (eheh.)
ve ne gereksiz tüy demet akalın, ne sarışınlığın simgesi petek dinçöz, ne zeytin yememeye sebebiyet verebilecek serdar ortaç ve diğer 'ünlü'ler müziğe hiçbir şekilde katkıda bulunamaz.
dinleyiciler hakkında ne düşünmem gerekiyor bilmiyorum. ama ciddi derecede şüphelerim var mazoşist olduklarına dair. abi insan bilet alıp da demet akalın konserine gider mi lan?!
*herkes müzik yapmamalıdır belki de..
her neyse. şimdi biraz müzik dinleyeyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder