Belki bir gün...

Belki bir parça ömür bulunur bir yerde
Belki içine biraz hayat konulur
Belki ölmeden insan olunur yine
Belki biraz da hava solunur

Belki bir gün

Ağaçlar kök salınca
Hepsi göğsüme batınca
Tek odalı kağıttan şatomda
Uyanırım belki

Yalnızken kırık yatağımda
Alışırım zamanla
Bu kadarı var bana hayatta
Yetinirim belki

Belki bir parça akıl bulunur bir yerde
Belki içine biraz zeka konulur

Belki bir gün

Ağaçlar salınınca
Rüzgar göğsüme dokununca
Camdan dışarı bakınca
Anlarım belki

Yatağımı onarınca
Dayanamam yalnızlığa
Daha fazlası var hayatta
İsterim belki