Yapamamak bazen

Hani üzülürsünüz bazen kendinize.Elinizden gelmez birilerine tutunmaya, belki de onlar size hiç tutunmamışlardı.Ama önemli olan o değildi ya, karşılık beklemezdiniz.Olmuyordu ama, tek yön gidiş biletlerine sahip olmak gibiydi o kişiler.Sizden gideceklerdi.Size dönmeyeceklerdi.
Yapamazdınız.Uzansanız tutamaz, yıldızlarda sanırdınız.Çerçevedeki resimde, telefondaki 3G'de arardınız.Bulamazdınız.O başkasıydı artık, ya da iyi bir oyuncu olmuştu sizi bile geçen.Düşünürdünüz, ne eksik he? Ne.. ne...Yoktu işte! Umursamamalıydınız, hüngür hüngür ağlamalı ama umursamamalıydınız! O giderken aptal aptal bakardınız.
Hani öyle yerin dibini boylamış, öyle mutsuz, öyle hüzünlü olursunuz.Son kuş yuvadan kaçar.Hayır siz bir korkuluktunuz ve tabii ki o kişi mısır tarlasına yanaşmamalıydı! Anlatamazdınız kendinize.Ona nasıl anlatacaktınız? Kafanız karışıktı.Tamam, bir arkadaşınıza anlatırdınız.Yüzünüz kızarırdı anlatırken.Gerçekten karışıktınız.O, sadece sizi kenardan seyrederdi.Hani onun olduğu bir dünyayı bulabilmekti dileğiniz.
Yalandan da olsa güzeldi hissederdiniz.Hani şarkılarda onu bulup çıkarır, göklerde kuşların sırtına bindirirdiniz.Sonra arkasına da siz atlardınız.Mavilikler gittikçe büyür, büyür, kocaman olurdu.Sonsuzluktu bu, fark ederdiniz.
Ve uyanış.Uyanış gürültülü olur, başınıza soğuk su dökülür bir anda.Gerçeği ayırt edemezsiniz.Hani lanet gibi hissedersiniz.Karışıklık geçmez, kendinizi konumlandıramazsınız.Kimsiniz çözemezsiniz, ağlarsınız.Gözyaşlarınız buhar olur, gökyüzüyle buluşur.Başka bir ülkede, başka bir tene değer ve bir can daha bulur."O da belki ağlıyor" diye düşünürsünüz, size ağlarmış gibi hissiyatı sanki.Hani yanılırsınız.O'nun gözyaşları hep aynı kişiye, hep aynı nedenle dökülmüştür.Hani o da buhar olup giden damlacığının, aşkının içinde sönmesini ister ya.Siz sadece hayatta bir buharsınızdır, anlarsınız.Yapamamak bazen...Elin(m)den hiç birşey gelmemek. :/