3 Eylül 2014 Çarşamba

Kadıköy-Beşiktaş vapuru.

güzeldir.
çünkü Kadıköy'deki Beşiktaş iskelesi de, Beşiktaş'taki Kadıköy iskelesi de diğer iskelelerden daha güzeldir. 
çünkü bu hattın vapurları diğer hatların vapurlarından daha güzeldir. 
çünkü vapurlar ya çeyrek geçe ya da çeyrek kala kalkar. 
çünkü anısı vardır. 
çünkü 'o' vapura binerken siz vapurun kalkmasına bir-iki dakika kala 'o'nun arkasından gitmek istersiniz. işiniz olsa da olmasa da. 

işimin olduğu bir gün, çoktan Taksim'de olmam gereken bir saatte, tam da vapurun kalkmasına saniyeler kala kendimi sorguladım. 

-Yeşim, şu an ne yapmak istiyorsun?
-Yeşim, çabuk ol, şu an ne yapmak istiyorsun?
-Şu an olman gereken yeri unut, şu an olmayı istediğin yer neresi Yeşim?
-YEŞİM, HADİ!

akbili - elim ayağım titriyordu resmen vapuru kaçıracağımı düşündüğüm için - bastıktan sonra hayatımın en kısa telefon görüşmesini gerçekleştirdim: 'Alo, nerede oturuyorsun?'

olmayı istediğim yerdeydim. vapurun üst katında. onunla. 


o günden sonra Kadıköy'de yaşayan bir Beşiktaş'lı oldum. 

şimdi ise Avusturya'da yaşayan, Kadıköy'ü düşleyen, Beşiktaş'ı özleyenim. 

ne yazık ki. 

3 yorum:

Unknown dedi ki...

:)) İstanbullu olmak için güzel bir anı.. Bazen özlemek ona sahip olmaktan daha kıymetlidir, değeri daha iyi bilinir. Umarım bir gün geri dönersin.

Adsız dedi ki...

ben de öyle umuyorum Yağmur. :)

teşekkürler!

Researcher dedi ki...

http://www.antoloji.com/disarisinin-hikayesi-siiri/

bu şiiri yazmıştım sevdiğim insanla bu vapurda iken. paylaşmak istedim. güzel yazı. notunga.blogspot.com adresinde de benim karalamalarım var. kolay gelsin..