7 Mart 2010 Pazar

Kanat

Aslinda her baslangicin bitisinde bi son vardir,
bildigin.
görmeyipte, sevdigin.
Hani herseyin sonu oldugu gibi.

Güzel seylerinde.

Derin bi kimsesizlik aliyordur ya ruhunu,
SIKISIP ruhla, beyin arasina,
olmak yada olmamak gibi imkanlar arasinda kaliyorsundur ya.

Hani,
uzaktan görüp,
ona göre hesap bicen,
ama kolaya kacip,
asla yakina gelmeyenlerin,
hedefi olursun ya.

Iste öyle birsey.

Hayat da kalmak yerine,
kalamayip,
ruhla beyin arasinda savasi kaybedip,
arkadan sana ne oldugunu bilmeyenlerin,
sözlerinin hedef tahtasi olursun.

Günes hic mi acmiycakti güzel kiz?
Sabah sana o kadar mi uzakti?

Ellerinin avuclarinin arasindaki cizgileri saymaktan o kadar mi usandin?

Sevme kimseyi kücük kiz,
sevme gitmekte kararliysan.

Kirma gider ayak kimseyi,
ki sen ne kadar iyi bilirsin,
kirilmanin acisini.

Aci cekme güzel kiz,
cennet senin olmali.


buda benden merve (:

2 yorum:

met. dedi ki...

çok güzel bir şiir

Haarp dedi ki...

teşekkürler :)